Pisemko „Figielek” istnieje od 1995 roku. Łącznie wydałam wraz z uczniami 46 numerów. Gazetki są efektem pracy klas dziennikarskich. Na zajęciach poświęconych doskonaleniu warsztatu dziennikarskiego dzieci pracują nad danym zagadnieniem, planują koncepcję pracy, tworzą poezję i prozę dziecięcą, zadania matematyczne, krzyżówki, itd. Omawiamy również błędy, składamy strony, drukujemy, zszywamy gazetkę. Tego rodzaju twórczość daje dzieciom możliwość uzewnętrznia swoich marzeń, pragnień, jest też wspaniałą zabawą.
W ramach pracy redakcyjno – dziennikarskiej organizowane są wycieczki do miejsc związanych z pracą dziennikarzy i spotkania z ciekawymi postaciami naszego regionu. Problemy poruszane w gazecie wynikają z bezpośrednich potrzeb emocjonalnych, czy indywidualnych pasji wychowanków. Wszystkie teksty zamieszczone w „Figielku” są ściśle skorelowane z bieżącym programem nauczania. To dzieci określają profil i styl gazetki w zależności od ich możliwości i zaangażowania. Niejako na bazie pracy nad gazetką powstały w naszej klasie zawołania, klasowe hasła. Brzmią one:

„Wszyscy sobie pomagamy. Ucząc się, coś odkrywamy.”
„My lubimy dobry humor i pogodne, jasne twarze. Poznajemy świat szeroki. Mali, dzielni dziennikarze.”

Charakterystyka naszego pisemka byłaby niepełna, gdybym nie uzupełniła jej o dane techniczne. I tak:
•   Częstotliwość ukazywania się gazetki jest nieregularna, w zależności od potrzeb dzieci i zgodnie z odpowiednią ilością zgromadzonego materiału. Należy tu podkreślić, że tego typu czasopismo rządzi się nieco innymi prawami „wydawniczymi” niż tradycyjne. Sądzę, iż nie można z góry założyć, że będzie wydawane w ściśle określonych odstępach czasu i „na siłę” dostosowywać się do sztywnych reguł. Przeczyłoby to bowiem zasadzie spontaniczności i w rezultacie mogłoby zniechęcić małych redaktorów, zamiast sprawiać im radość i wyzwalać twórczą aktywność.
•   Nakład gazetki to mniej więcej 50 egzemplarzy (ale nie więcej, co wynika z ograniczonych możliwości ,,nabywczych’’ czytelników).
•   Technika składu jest różnorodna, mieszana. Pierwsze numery pisane były ręcznie, później włączyliśmy skład komputerowy.
•   Technika druku to druk komputerowy (oryginał) oraz powielenie na ksero (odbitki).
•   Szata graficzna gazetki jest równie ważna jak jej treść. Stosujemy grafikę ręczną oraz komputerową, co znacznie uatrakcyjnia wygląd pisemka.
•  Miejsce druku i sprzęt ,,drukarski’’ to przede wszystkim szkoła i jej wyposażenie, ale także zaprzyjaźniony zakład usługowy, komputery osobiste nauczyciela i rodziców uczniów. Jak więc widać, w powstanie pisemka zaangażowani są, poza uczniami i nauczycielem, również rodzice, co wydaje mi się bardzo ważnym elementem w procesie wychowawczym, pokazuje dzieciom, że to co robią, jest ważne nie tylko dla nich samych, ale też  w środowisku rodzinnym.

„Figielek" ukazuje się od dwudziestu lat, jego pierwszy numer ukazał się w 1995 r. Powstał po to, aby zaprezentować twórczość dzieci i pokazać, że wszyscy mogą stworzyć podobne czasopismo we własnej szkole.

mgr Jadwiga Kawa